Afscheid stadsdeelcommissie West 14 januari 2024
Ik zit hier best een beetje nostalgisch want in de tijd dat ik hier was is er zoveel gebeurd. En zeven jaar op een mensenleven is opeens echt lang als je op een rijtje zet wat we hier allemaal samen hebben meegemaakt. Waar we voor geknokt hebben, de vele mooie maar ook zeker droevige gebeurtenissen. De vele insprekers en bewoners die iets wilden of juist niet wilden, de honderden telefoontjes en mails van bewoners, petities, landelijke grote zaken als corona en 7 oktober en de nasleep waarbij Amsterdam opeens ongevraagd wereld toneel werd en zelfs Biden zich ermee bemoeide. Het verlies van onze bestuurder Jeroen van Berkel. Dan zie je opeens de invloed en het effect van 1 persoon in dit gezelschap. En je merkt hoeveel ieders aanwezigheid er eigenlijk toe doet, dus ook van jullie allemaal.
En het is opeens ook heel lang als ik denk aan mijn jongste dochter die nu 13 is en destijds nog maar zes, net begonnen met school. Mijn oudste is nu al het huis uit en destijds zaten ze alle drie nog als ukkies op de lagere school. In de politiek gaan de dingen vaak heel langzaam, als je er lang in zit en niet uitkijkt ga je daaraan wennen. Naar de kinderen kijken helpt dan, je ziet letterlijk hoe snel de tijd gaat en voelt dat wat vandaag nog kan veranderen of in gang gezet kan worden ook echt nu moet gebeuren. Dat je niet achterover mag leunen en berusten in ach dat komt wel en genoegen neemt met procesantwoorden en schema’s en wat al. De urgentie tot activistisch handelen is er op dit moment natuurlijk ook meer dan ooit met alle huidige “crisissen”.
Het begin in 2018 heb ik erg spannend en avontuurlijk in herinnering. Een nieuw bestuurlijk concept. We moesten het maar gaan uitvinden met z’n allen. Vooral veel met bewoners praten, was het advies. We waren immers gekozen als vertegenwoordigers uit de buurten. Er viel veel te ontdekken en de gebiedsmakelaars hadden het maar lastig met ons. Was dat niet eigenlijk hun taak om de buurt in te gaan en hoe verhield onze rol zich dan eigenlijk tot die van hun?
Ook het vergaderen was pionieren. Burgers mochten aanschuiven bij de vergadering of zelfs een onderwerp agenderen. En gingen we nu vergaderen per gebied omdat we daar gekozen waren of toch maar centraal?
Het leuke van die tijd als ik eraan terug denk is dat we juist bedachten wat er nodig was, wat zinvol was en niet werkten uit wat nu eenmaal de gewoonte was of de geldende mores.
Iets daarvan zouden we denk ik weer terug moeten vinden. Juist in deze tijd. De laatste tijd zijn we ook hier in West door de toenemende polarisatie op landelijk niveau namelijk weer vooral op z’n klassiek debatten gaan voeren. D.w.z. een vorm waarin je eigenlijk laat zien wat jouw standpunt is, van de partij, met de nadruk vooral op het verschil met de andere partijen. Niet echt gericht op het vinden van een oplossing of een compromis, maar vooral om te laten zien aan de derde persoon, dus de toehoorder, waar je staat. Zoals in de gemeenteraad dus en in de Tweede Kamer. Je kunt je afvragen of dat eigenlijk wel zo zinvol is voor een stadsdeel. Want waar is die derde persoon hier eigenlijk? Voor wie doen we dat? Hoeveel mensen zitten er nu werkelijk met dat doel naar onze vergadering te luisteren? In de zaal of online.
Ik heb de beste herinneringen aan dossiers waar we toen flinke discussies hebben gevoerd en waar we soms toch een ander overtuigden. Of een compromis vonden. Zo van, ja inderdaad, zo kun je er ook naar kijken, en wat vind je hier dan van etc. Een discussie vorm dus eigenlijk in plaats van debat. Ik denk dat bij de meeste onderwerpen de inwoners van een stadsdeel daar eigenlijk meer aan hebben.
Ik denk dat dat in de huidige tijd ook heel helend kan werken als mensen zien dat politici ook samen kunnen werken. Ontvankelijk zijn voor de argumenten voor en tegen. Dat daar dan eens iets nieuws uit kan ontstaan, een standpunt ook kan wijzigen. Dat niet alles zo zwart wit is als het populistisch discours op ‘t moment ons doet geloven en waar we al aan lijken te wennen. Al die kleuren ertussen in zijn meer dan de moeite waard. Voor bewoners die vaak gewoon een oplossing voor een probleem willen, gehoord willen worden, willen meedoen, of het zelf beter weten, misschien al voorop lopen. Want veranderingen komen vaak van onderop en het is onze taak en de kunst om te zien wanneer dat aan de hand is zodat wij de gemeente als olietanker een tikkeltje van koers kunnen laten veranderen.
Zo was er een mooi voorbeeld van bewoners die voorop liepen direct bij ons aantreden in 2018. Het ging om het bestemmingsplan Oud-West. Eigenlijk was dit bestemmingsplan al richting de gemeenteraad, maar bewoners hadden 150 zienswijzen ingediend en Hans (D66) en ik zochten elkaar op als grootste partijen. Trapten op de rem en dienden volgens mij de eerste vergadering al een ongevraagd advies in. Het plan moest beter. Het DB was denk ik not amused. Wat deed dit zootje nieuwelingen opeens voor free- format-actie? Maar alles kon want we moesten het immers anders aanpakken in de nieuwe stadsdeelcommissie. Het plan moest meer klimaatbestendig vonden we. Ik ontdekte een brochure van de VNG met allerlei maatregelen. Waarom stonden die er niet in? Dat was het begin. Het duurde eindeloos en er waren veel stappen voor nodig om het uiteindelijk voor elkaar te krijgen, maar dit bestemmingsplan werd uiteindelijk wel het moeder plan voor Amsterdam met deze klimaatbestendige maatregelen. Nu liggen er al een aantal andere bestemmingsplannen die ook zo zijn aangepast en net voor kerst heb ik vanuit mijn nieuwe rol als woordvoerder RO stedelijk onlangs een initiatiefvoorstel ingediend voor toekomstbestendige groene binnentuinen in de hele stad. Dus hopelijk volgt de rest van de stad spoedig. Waar is het immers nog wel een goed idee om de hele tuin voor de helft vol te bouwen?
Zo heeft het versterken en luisteren naar de stem van die vooroplopende actieve bewoners geholpen om vooruit te komen. Er waren nog meer van dit soort zaken natuurlijk. Het Bouwbord, gestart hier en inmiddels uitgerold over de stad, een parapluplan kelderbouw, boombeschermingsmaatregelen noem maar op. en onlangs het eerste Stadsdeelpanel van de stad. Samen hebben we het voor elkaar gekregen. West is the best dankzij jullie allemaal!
Heel graag wil ik behalve in het algemeen ook nog wat mensen apart bedanken. Allereerst natuurlijk mjjn lieve en slimme fractie. Dank Tsi Kwan, Thamar en Ilse voor jullie niet aflatende steun, interesse en inzet. Ook jullie voorgangers van het eerste uur: Tirza, Michiel, Sjoerd, Carlo. En later Emel, Annette, Dick en Iris. Man wat hadden we een lol ook vaak.
En dan natuurlijk ons Dagelijks Bestuur, Fenna dank voor je altijd mooie, insprirerende en verbindende woorden. Hoe belangrijk bleek dat enorme talent de afgelopen maanden met de ontelbare gesprekken die je in het stadsdeel hebt gevoerd met zoveel mensen en organisaties om de boel bij elkaar te houden.
Bedankt Thomas voor je rustig en degelijk afwegen en besluiten, dank Ester voor je tomeloze inzet en “erop af” mentaliteit. Geen casus te gek om erop af te gaan en iets op te lossen. Ik waardeer dat heel erg, en passant heb je ook nog van alles buiten de vergadering opgelost, tot aan een watertap punt aan toe dat ondanks goede wil maar niet van de grond leek te komen, letterlijk.
Anwar dank voor je volhouden en blijf dat vooral doen, Ronald dank voor altijd net even die andere invalshoek waar nog niemand aan gedacht had. Dorien dank voor het brede sociale meta perspectief altijd. Pvda dank voor jullie steun en grondige bijdrages waarin altijd maar weer duidelijk wordt dat wij en ook het stadsdeel niet echt kunnen tippen aan wetenschappelijke maatstaven hoe je zaken eigenlijk zou moeten aanpakken.;-) D66 dank voor de goede samenwerking en altijd het redelijke verhaal. Bedankt Hans dat ik altijd op je kan vertrouwen als er iets is met bestuurlijke zaken en financiën. Ik weet dat je er altijd bovenop zit.
VVD dank voor jullie altijd constructieve tegengeluid. Heel belangrijk dat het er is want niets is altijd alleen maar zus of zo. Ook al krijgen jullie niet vaak een meerderheid voor een advies, het helpt ons enorm om nederig te blijven, te blijven nadenken en bij elke plannetje of beslissing van de coalitie zoals het in een goede democratische rechtsstaat hoort, toch ook expliciet rekening te houden met de belangen en wensen van de mensen die niet op de coalitiepartijen stemden.
Tot slot dank ook aan alle ambtenaren die ons geholpen hebben, met onze grillen en grollen hebben moeten dealen. Dank natuurlijk aan onze secretaris Ingrid en ook Danique, alle bestuursadviseurs en andere ambtenaren, met name bij VTH want die hadden het soms wel zwaar met mij. En natuurlijk last but not least - dank aan alle actieve bewoners waaronder Henk, Margot, Ralph, Hans en vele anderen, bedankt dat jullie ons scherp houden.
En tot slot voor jullie, blijf voorover buigen om goed te luisteren en neem mensen serieus. Het vertekent namelijk als je hier zit. We lijken zo laagdrempelig bereikbaar maar helaas is en blijft het bestuur van de stad een ondoorgrondelijk geheel voor de meeste bewoners. Dat behoeft telkens weer uitleg over hoe we te benaderen zijn, wat we kunnen doen, hoe het bestuur te bereiken is, welke inspraakmogelijkheden er zijn. Ik heb hier achter de schermen veel werk voor verzet en ik hoop dat jullie dat willen voortzetten!