Bijna een jaar geleden waren de verkiezingen voor de bestuurscommissie. GroenLinks kreeg drie zetels en een nieuwe lichting lokale politici in het stadsdeel. Maar naast de komst van nieuwe vertegenwoordigers van GroenLinks, namen we ook afscheid. De twee stadsdeelbestuurders en de fractievoorzitter kozen ervoor te stoppen als lokaal politicus. Nu we een jaar verder zijn, worden Dirk de Jager, Hetty Welschen en Sven Meeder geïnterviewd. Hoe is het nu met ze? En missen ze stadsdeel West? We spreken Sven Meeder.
Sven Meeder was fractievoorzitter in (toen nog) stadsdeel De Baarsjes. Na een periode als raadslid, werd hij in 2011 in stadsdeel West ook gekozen tot fractievoorzitter. Onder leiding van Sven werkte de zevenkoppige fractie van GroenLinks hard om het stadsdeel groener en socialer te maken. De afgelopen jaren kwam er daardoor mede door GroenLinks een mooiere openbare ruimte, werd het stadsdeel aantrekkelijker voor fietsers en voetgangers, werd een uitgebreider kindpakket ingevoerd en ontstond er meer ruimte voor bewonersinitiatieven. Als fractievoorzitter kwam Sven geregeld op voor homo-acceptatie en -emancipatie en kreeg hij het aan de stok met burgemeester Van der Laan over cameratoezicht.
In maart 2014 nam jij afscheid. Hoe is het nu met je?
Het gaat goed. Ik heb het afgelopen jaar met volle teugen genoten van Amsterdam West, ook omdat ik wist dat er vanwege mijn werk een verhuizing naar Utrecht op stapel stond. Ik vind het heel bijzonder om na te genieten van de bestuurlijke dossiers. Alles wat voorheen vooral een papieren werkelijkheid was - en soms voor politieke hoofdbrekens zorgde - wordt nu zichtbaar. Bijvoorbeeld de Hallen die krap een jaar geleden openden en inmiddels al zijn uitgebreid, de contouren van het grotere en groenere Frederick Hendrik plantsoen en mooie horeca in de oude Marcanti.
Zijn er zaken die je nu doet, waar je een jaar geleden van droomde?
Eén van de redenen om te besluiten niet verder te gaan als lokaal politicus was de wens om meer tijd te steken in mijn dagelijkse werk. Dat is zeker gelukt. De extra tijd is bijna direct opgevuld! Maar ik moet zeggen, ik zit ook wel vaker een avondje op de bank dan vroeger. En het is vooral makkelijker geworden om los te komen van de mobiele telefoon. Toen mijn zoontje van toen 1 jaar oud naspeelde hoe ik telefoneerde - ijsberend - was het wel duidelijk dat hij mij dat vaak had zien doen. Nu speelt ‘ie niet meer met de telefoon. En ik ook niet meer. Sterker nog, ik ben mijn telefoon geregeld kwijt, wat ik toch nog altijd als een goed teken zie.
Hoe kijk je terug op je tijd als fractievoorzitter?
Persoonlijk kijk ik terug op een drukke, maar inspirerende periode waar ik erg van heb genoten. Politiek gezien ben ik overwegend positief over de vorige periode. We hebben grote slagen gemaakt in het mooier maken van ons stadsdeel met meer groen en ruimte voor voetgangers, fietsers en spelende kinderen. Met een grote glimlach rijd ik 80 op de ring A10 West; een slag voor onze gezondheid die we toch maar mooi hebben gewonnen van de minister.
Maar we hadden ook te maken met grote bezuinigingen opgelegd uit Den Haag. Dit betekende ook heel veel moeilijke beslissingen. Ik denk dat we met het nieuwe welzijn een basis hebben gelegd om de grootste klappen uit Den Haag op te vangen en toch een zo sociaal mogelijk beleid te voeren. Maar dat was zeker niet altijd makkelijk en op verschillende onderdelen had ik graag gewild dat we iets anders konden besluiten.
Wat mis je aan de lokale politiek van stadsdeel West?
Ik mis vooral dat ik niet meer automatisch van alles op de hoogte ben. Ik krijg geen vergaderstukken meer (die mis ik overigens niet!) en ik spreek ook minder bewoners en ondernemers. Ik word geregeld verrast door een nieuwe ontwikkeling.
Daarnaast mis ik ook de discussies binnen de fractie en met andere politici. Het is een plezier om voortdurend omringd te zijn door betrokken creatieve geesten en - misschien meer achteraf dan op het moment zelf - om geregeld uitgedaagd te worden door mensen met een andere mening. Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst deze discussie weer op ga zoeken. Maar nu geniet ik nog even van het hebben van maar één baan.
Dit is het laatste interview in een reeks. Lees ook het interview met Hetty Welschen en Dirk de Jager.