Gisteren ging ik bij uitzondering met de auto naar mijn werk in Zaltbommel. Op die route is de maximumsnelheid nogal aan verandering onderhevig. Maar waarom eigenlijk?

Bij de s102 ga ik de ring A10 op. Sinds vorige maand mag je daar – ondanks alle strijd die we daar als GroenLinks tegen hebben geleverd – overdag 100 km per uur. Het valt op dat nog behoorlijk wat automobilisten – waaronder ik – nog steeds 80 rijden. Je vraagt je toch af hoeveel mensen het nou echt wat uitmaakt hoe hard je mag. Want het is voor hun genoegen dat duizenden bewoners aan de ring aan nog meer roet en fijnstof worden blootgesteld.





Vanaf de ring voeg ik in op de A2, en als snel zit ik op die vijfbaansweg waarvan minister Schulz bij wijze van verkiezingsstuntje net heeft aangekondigd dat het best naar 120 km per uur kan. Protesten van gemeente De Stichtse Vecht, over de afspraken die indertijd bij de verbreding zijn gemaakt, worden weggewuifd.





Voorbij Utrecht kom ik op een van de proeftrajecten waar je al een jaar 130 km mag. Ook hier zijn er genoeg mensen die zich nog aan de oude maximumsnelheid houden. En ook zijn er gemeenten die denken dat milieunormen worden overschreden als er overal 130 gereden mag worden.





Wat ik in al die discussies ontzettend frusterend vind, is dat het steeds gaat over normen, cijfers en metingen. Wij van GroenLinks – en anderen – zeggen dat het niet kan, en de minister zegt van wel. En de rest denkt, het zal wel.



Waar het over zou moeten gaan, is waarom de overheid het in belangrijk vindt dat we op zoveel mogelijk plekken 10 kilometer harder mogen rijden, als we weten dat het leidt tot meer luchtvervuiling, geluidsoverlast en verkeersonveiligheid? Als we weten dat het 132 miljoen kost om al die negatieve effecten tegen te gaan? Als we daarvoor willens en wetens het risico nemen dat we de Europese luchtskwaliteitsnormen in 2015 niet halen?





Blijkbaar weegt dat dus allemaal niet op tegen het belang van ietsje harder rijden. Maar dan zou ik graag willen weten waarom. Want ik kom niet veel verder dan dat er in Nederland een groepje automobilisten is dat zo hard mogelijk wil scheuren, en dat dat groepje toevallig behoort tot het electoraat van de partij van minister Schulz.